nathan meijer - jouw geschiedenis geeft je eigenwaarde

Portret van Nathan, aan het werk voor de Heri Heri maaltijd in Het Compagnietheater, 1 juli 2020
Keti Koti vier ik sowieso, het heeft alles te maken met vrijheid. Met de revoluties binnen de slavernij. Ik ben geboren op Curaçao uit Surinaams-Antilliaanse ouders. We verhuisden naar Nederland toen ik klein was. Ben opgegroeid in Rotterdam maar heb vanaf mijn elfde een paar jaar in Breda gewoond. Daar kwam ik voor de eerste keer in aanraking met racisme. De periode rond Sinterklaas was vreselijk en, bijvoorbeeld, na de geschiedenisles zeiden de klasgenoten tegen mij :"Je bent een slaaf."
In Rotterdam is het anders, dat is een gezellige mix van allerlei mensen door elkaar. Maar buiten de Randstad, nog steeds heb je daar het gevoel dat je er niet bij hoort.
Ik ben zelf op zoek gegaan. Wie ben ik? Malcolm X, de film met Denzel Washington, was een eye-opener voor me. Ik herkende er zoveel in. En Shaka Zulu, dat was ook rond die tijd. Daar heb ik zoveel aan gehad. We moeten af van die slavenmentaliteit, die zit heel diep, veel mensen hebben nog altijd geen eigenwaarde.
Thuis werden er ook verhalen verteld. Van mijn Antilliaanse kant hoorde ik over Tula. Mijn Surinaamse opa Albert Leerdam was politieman, John Leerdam is mijn oom. Die opa vertelde ook veel. En hoewel mijn moeder niet naar school ging heeft ook zij ons normen en waarden meegegeven. En het allerbelangrijkste: eigenwaarde. Ik was een straatjongen, we hadden het niet breed, maar mijn moeder leerde ons: "We hebben liefde." Dat is de échte waarde van de mensheid. Hebzucht? Daar gaan wij het niet mee winnen.
Ik werk niet op de dag van Keti Koti, behalve dan vrijgevige dingen, goede doelen. Dit jaar wordt het de derde keer dat ik als chefkok de heri heri maaltijd help koken. Ik draag op die dag altijd iets met een mooie Afrikaanse stof, Kente, of Ashanti, rood- groen - geel. Ik vier het al mijn hele leven. Ik ging vroeger graag naar multiculturele festivals. Ik hield ervan om dingen te eten die je niet elke dag at, van allerlei culturen. En ik ontmoette veel mensen van kleur, daar keek ik echt naar uit. Ik vind het jammer dat het de laatste jaren commerciëler is geworden.
Ik ben nog altijd een street guy. En ik ben een bruggenbouwer, ik breng graag verschillende culturen bij elkaar. Voel me thuis in allerlei culturen en subculturen. Ik initieer trends, toekomstige dingen. Ben ook een kunstenaar, heb een mode-opleiding gedaan. Je kunt me wel een manusje-van-alles noemen. Maar mijn passie ligt bij koken.
Keti Koti moet hier zeker een nationale feestdag worden. En daarbij dan ook: betere aandacht op school. Ze mogen wat mij betreft die geschiedenisboeken wel herschrijven. Nederland was de grote transporteur van tot slaaf gemaakten. Leer de kinderen over de jaren '40 van de 19e eeuw toen in de Verenigde Staten de slavernij werd afgeschaft. En dat Nederland daarmee pas veel later was . Dat soort dingen, dat heb ik op school allemaal niet geleerd.
Er valt zoveel te leren. Ik deed een keer de catering op een blues en jazz festival. Vertelt daar een man dat bluesmuziek is ontstaan op de plantages, rond het kampvuur, op de "vrije dagen" van de slaven.
Negroïde mensen hebben een minderwaarigheidscomplex, blanke mensen hebben een meerderwaardigheidscomplex. Hoewel, als je nu aan blanke jongeren vraagt: waar ben je trots op? Dan weten ze niks te noemen. Voor hen is het ook belangrijk om trots te zijn. Op de Deltawerken, de molens, al die dingen.
Jouw geschiedenis kennen geeft je eigenwaarde.
* * * * * * * *
Nathan 'Big Nate' Meijer
Chefkok en cultureel en horeca-ondernemer.
In 1976 geboren op Curaçao. Woont in Nederland (Rotterdam).

Doekjes van katoen, bij de tori van Nathan.
De inkt maakte ik van chocola.