francisco Heyting - meerdere culturen op één hoop gegooid

Portret van Francisco, aan het werk voor de Heri Heri maaltijd in het Compagnietheater, 1 juli 2020

Keti Koti vier ik eigenlijk al sinds ik klein was, ik wist niet eens dat andere mensen het niet deden. Ik dacht vroeger dat het hier, in Nederland, een nationale feestdag was. Later kwam ik erachter dat dat niet zo was, en zelfs dat mensen ertegen zijn.

Ik vind zelf dat het een nationale feestdag zou moeten worden, voornamelijk omdat mensen zich bewust moeten zijn van de geschiedenis.  Een onmiskenbaar feit is dat Nederland deel uit heeft gemaakt van deze geschiedenis, er zelfs schuld aan heeft.

Een herdenking zou niet misplaatst zijn. Mensen staan zover verwijderd van het concept van slavernij, wat natuurlijk niet gek is, want Ik heb het ook niet meegemaakt. Echter,  de gevolgen zijn nog steeds merkbaar. Zoals vragen aan mij "Hoe ik me er nou echt over voel?" Ja, wat denk je zelf? Niet goed. Er zijn meerdere culturen op een hoop gegooid en gemixt, en daar moeten we het maar mee doen, in de zin van "beter iets dan niets." Maar dat is niet zo. Als je naar mij kijkt dan zie je maar een klein gedeelte van je eigen interpreteren. Ik ben Taíno, ik ben Hollands, ik ben ergens uit West-Afrika, en nog meer. Wat? Dat weet ik zelf ook niet. Want, surprise? Slavery.

Slavernij is niet alleen bepaalde mensen onder je te zetten, het is het "normaliseren" daarvan, terwijl je de eigen identiteit van de mensen uitwist. Er zijn tientallen first nation peoples waar ik van afstam, en ik weet er maar van een paar.

In mijn familie wordt er niet super veel over gesproken, er werden wel verhalen verteld over de slavernij-opstand en hoe ernstig het bestraft werd. Eerlijk gezegd ben ik van mening dat het inderdaad een te weinig belicht onderwerp is, en dat veel mensen, waaronder ook mijn familieleden, een gebrek aan informatie hadden. Het wordt nu wel steeds beter toegankelijk, mede door het internet, wat er toen ik opgroeide niet was, en steeds meer mensen zijn er nu ook mee bezig.

Ik draag op de dag zelf geen speciale kleding. Meestal gaan we langs bij vrienden en familie, waarna we langs een georganiseerd feestje of get together gaan.
Op de dag dat waarop je in het Compagnietheater  was voor de heri heri maaltijd, stond ik daar met Nathan in de keuken de maaltijden klaar te maken. Geschiedenis koken!

 

* * * * * * * * 

 

Francisco Heyting

Opleiding food commerce & technology. Chef kok, bierbrouwer. Geboren in Nederland (Rotterdam, 1989), waar hij nu nog steeds woont.

Doekjes van katoen, bij de tori van Francisco.
Inkt van tomatenpuree en sambal.

Links: In de keuken: inkt maken met tomatenpuree en sambal.

Rechts: In mijn atelier, de inkt kan in de glazen pot een tijd worden bewaard.